در مسجد المهدي واقع در فلکه اول تهران پارس پير مردي بود بنام  مسعود پيران که اهلي آنجا وي را حاجي صدا ميزدند او از بنيان گذاران و هيت امنای اين مسجد و مکان مقدس بود ايشان در  برگزاري  مراسم عزادار آقا امام حسين سر از پا نمی شناخت مثل جوانان به سر و سينه ميزد مثل پول دارها در مراسمها هزينه ميکرد  مثل ميان سال ها به عزاداران آقا  امام حسين خدمت ميکرد و تا پاسي از شب در مسجد  براي شنيدن و حل مشکلات  مردم مي ماند او ميگفت خدمت به مردم عبادت است  خلاصه  او براي رضايت خدا به مردم خدمت بي دريغ مي کرد و مردم هم بي دريغ ا ورا از جان و دل دوست داشتند اما در اين گير دار امام  حسين و خدای  بزرگ هم عاشقش شده بودند در  شب ضيافت هفتم محرم  از  او دعوت ويژه نمودند در  حين عزاداري  جان به جان آفرين تسليم و تقديم کرد و خود را در ليست عزاداران ابا عبدالله حسين ثبت و ضبط کرد البته او مسعود و مسرور رفت ولي اشک ماتم بر گونه هاي ما جاري ساخت و خواهد ماند  و بعد از عروج  او فهميديم  او رزمنده  هم بود و بيش از سي سال در  کسوت سربازي از افسران نيروي هوايي ارتش بود و منشاء خدمات فراواني در طول دفاع مقدس و بعد از آن بوده است.روحش شاد راه اش پر رهرو باد...